31 października 1517 r., a więc w wigilię Święta Wszystkich Świętych, augustiański mnich i profesor teologii Marcin Luter (1483-1546), zgodnie z ówczesnym zwyczajem przybił do drzwi kościoła zamkowego w Wittenberdze 95 tez. Dotyczyły one nadużyć w Kościele zachodnim, szczególnie tych, które związane były ze sprzedażą odpustów.

Ogłoszenie tez nie od razu zmieniło kościelną rzeczywistość – wielu reformatorów przed Lutrem postulowało reformę Kościoła, stąd też wystąpienie wittenberskiego Reformatora wpisywało się w pasmo długich dążeń do odnowy religijnej europejskiego chrześcijaństwa.

31 X 1517 roku jest symboliczną datą, punktem orientacyjnym w dziejach Europy i historii Kościoła, oznaczającą z jednej strony nową epokę w życiu religijnym Starego Kontynentu, na którą składa się renesans teologii i pobożności, ponowne sięgnięcie do źródeł biblijnych oraz do tzw. Ojców Kościoła, a z drugiej wyodrębnienie się w Kościele Powszechnym (Katolickim) nurtu reformacyjnego, z którego w kolejnych latach powstawały niezależne od papiestwa Kościoły ewangelickie.

Reformacja, wpisana w kontekst dramatycznych wydarzeń polityczno-społecznych XVI-wiecznej Europy, nie była w sferze religijnej radykalną rebelią, a wyrazem wiary i tęsknoty za Ewangelią. W krajach, do których dotarła Reformacja nastąpiło religijne przebudzenie, a także niespotykany dotąd rozwój kultury: piśmiennictwa w językach ojczystych, muzyki i wielu innych aspektów społecznych.

To Reformacja spowodowała zakładanie publicznych szkół oraz doprowadziła do przymusowej nauki czytania i pisania – co przestawiło losy Europy i Świata na zupełnie nowe tory.

Święto Reformacji jest dla ewangelików, a szczególnie dla luteran dniem szczególnym. To chwila dumy i radości z bycia luteraninem, dumy z dokonań Marcina Lutra i jego współpracowników, ale też chwila radości, że Bóg przez garstkę ludzi kiedyś na początku XVI w. doprowadził do ponownego odkrycia wielkiego skarbu, jakim jest Ewangelia Jezusa Chrystusa.

To jednak także dzień zadumy. Ewangelicy wiedzą skąd pochodzą, wiedzą, że są cząstką jednego powszechnego Kościoła. Wiedzą, również, że rozłam w kościele zachodnim nie był zamierzonym celem ks. Marcina Lutra, a wynikał z niechęci papieży i strony rzymskokatolickiej do ponownego odczytania Słowa Bożego. Wystąpienie ks. dra Marcina Lutra było następstwem kupczenia łaską Bożą, handlu odpustami i związanymi z tymi nadużyciami. Gdy dziś rzymscy katolicy patrzą na Bazylikę św. Piotra w Rzymie czują dumę i radość, widzą cudowny, piękny budynek. Ewangelicy patrząc na niego widzą odpusty – tysiące ludzi oszukanych nadzieją zbawienia w zamian za pieniądze na budowę tej świątyni…

Na mocy ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP, luteranie mają zagwarantowany dzień 31 października jako dzień wolny od pracy i nauki.

Rok temu w luterańskiej katedrze w Katowicach nastąpiło swoiste domknięcie Jubileuszu 500-lecia Reformacji. Odbyło się tam główne, centralne nabożeństwo dla naszego kraju. Kazanie wygłosił gościnnie bp Adrian Korczago, zwierzchnik Diecezji Cieszyńskiej naszego Kościoła, a na nabożeństwie w Katowicach obecny był zwierzchnik Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP, czyli Biskup Kościoła, ks. bp Jerzy Samiec. Nie zabrakło również zwierzchników dwóch pozostałych kościołów ewangelickich naszego kraju: Ewangelicko-Reformowanego (bp Marek Izdebski) oraz Ewangelicko-Metodystycznego (superintendent Andrzej Malicki). Gości ekumenicznych reprezentowali przedstawiciele Śląskiego Oddziału Polskiej Rady Ekumenicznej, m.in. z ks. Adamem Stelmachem z Kościoła Polskokatolickiego (proboszczem sosnowieckiej parafii). Obecni byli również przedstawiciele polskiego Kościoła Rzymsko-katolickiego, w tym jego tytularny zwierzchnik – Prymas Polski, abp Wojciech Polak.

W tym roku obchody będą przebiegać oczywiście skromniej, ale i tak zapraszamy do udziału w nabożeństwie reformacyjnym w Katowicach, Hołdunowie czy Szopienicach, a wszystkim życzymy błogosławionego Święta Reformacji.

95 tez