5 października, w 16. niedzielę po Trójcy Świętej, Kościół luterański obchodził Dziękczynne Święto Żniw.

Również w naszej parafii obchodzono tę uroczystość. W podniosły nastrój świątecznego nabożeństwa wprowadziły nas dedykowane specjalnie na to święto pieśni (np. “Czego chcesz od nas Panie” J. Kochanowskiego, ŚE 248), a także udekorowany płodami ziemi ołtarz. Kwiaty, liczne owoce i warzywa, a także bochenek chleba – to wszystko symbolizowało chleb powszedni, którym stale obdarza nas Stwórca i za który winniśmy bezustannie dziękować.

Centralnym punktem nabożeństwa była jednak Wieczerza Pańska oraz kazanie proboszcza, ks. Adama Maliny. Dziękczynienie, dobroczynność i pomoc wzajemna – te słowa za autorem Listu do Hebrajczyków były podsumowaniem oraz wskazówką płynącą z wygłoszonego kazania, do którego wysłuchania zachęcamy.

Dziękczynne Święto Żniw obchodzone jest corocznie w pierwszą niedzielę po “Świętym Michale” – czyli po 29 września. W związku z tym święto to wypada najczęściej w pierwszą niedzielę października, lub sporadycznie w niedzielę 30 września. Święto to obchodzone jest przez ewangelików (luteran oraz reformowanych), a także wielu innych protestantów – m. in. baptystów i adwentystów z całego świata.
Święto to ma uzasadnienie biblijne – odwołując się do Księgi Wyjścia:
“Trzy razy w roku będziesz świętował na moją cześć. Będziesz przestrzegał Święta Przaśników. Siedem dni jeść będziesz przaśniki, jak ci rozkazałem, w wyznaczonym czasie miesiąca Abib, bo podczas niego wyszedłeś z Egiptu. A niech się nie pokazują przed obliczem moim z próżnymi rękami. I Święta Żniw, pierwszych plonów prac twoich, z tego, coś wysiał na polu. I Święta Zbiorów z końcem roku, gdy zbierzesz plony twoje z pola.” (2 Mż 23,14-19)
Oprócz dziękowania Bogu za ofiarowane dary, przystrajania ołtarzy plonami roli, w kościołach przeprowadzane są często zbiórki na cele charytatywne.