Święto Zmartwychwstania Pańskiego (Wielkanoc) jest najradośniejszym świętem w roku kościelnym.

Upamiętnia ono zmartwychwstanie Chrystusa, które jest zwycięstwem nad mocą śmierci.

Sens tego dnia wyraża się w odkryciu, że to Jezus Chrystus ma władzę nad życiem i śmiercią. Nad tymi, którzy ufają Jezusowi, śmierć również nie ma już swej władzy.

Kościół obchodzi Wielkanoc w ciągu dwóch dni: w niedzielę i poniedziałek. W niektórych parafiach w niedzielę odprawiane jest najpierw poranne nabożeństwo  (jutrznia), następnie uroczyste nabożeństwo ze spowiedzią i Komunią Świętą. Kolorem liturgicznym jest biel.

Niektóre rodziny podczas tradycyjnych świątecznych posiłków dzielą się jajkiem, składając sobie wzajemnie życzenia. Ewangelicy na Śląsku Cieszyńskim spotykają się  w noc Zmartwychwstania na wspólnym świętowaniu zwanym „Bezsenną Nocą”.

W Kościele ewangelickim w centrum życia wiary i wyznawania luteranie stawiają Pismo Święte, które nic nie mówi na temat zewnętrzności. Dlatego nie są pielęgnowane niektóre zewnętrzne tradycje Wielkiego Tygodnia i Wielkiej Nocy, takie jak święcenie pokarmów czy budowanie grobów Chrystusowych. W dniach świątecznych wierni Kościoła ewangelicko-augsburskiego starają się skupić na zwiastowaniu żywego Słowa Bożego oraz porządkowaniu własnego życia przed Bogiem i ludźmi.

(źródło: luteranie.pl)