W niedzielę 22 maja, ewangelicy oraz większość chrześcijan tradycji zachodniej, obchodzili Święto Trójcy Świętej.
Ewangelicy, jak większość chrześcijan tradycji zachodniej tydzień po Świętach Zesłania Ducha Świętego obchodzą kolejne Święto – Święto Trójcy Świętej.
Święto Trójcy Świętej to jedno z ważniejszych liturgicznych świąt chrześcijańskich. Obchodzone jest ku czci Boga Jedynego w Trójcy Świętej: Boga Ojca, Boga Syna i Boga Ducha Świętego. W czasie tego dnia możemy bardziej skupić się na niesamowitej, odwiecznej tajemnicy Trójcy Świętej. Boga, który jest Stworzyciel (Ojciec), który jest Zbawicielem (Syn) i który zarazem jest Pocieszycielem (Duch Święty). Musimy jednak zdawać sobie sprawę, że tu na ziemi jakiekolwiek obrazy i wyobrażenia na temat istoty Trójcy są niedoskonałe i skażone – po prostu ludzkie, a cała tajemnica – nieodgadniona. Święto Trójcy Świętej niejako zamyka i koronuje cały okres roku ze świętami przypominającymi historię zbawienia (od Adwentu po Pięćdziesiątnicę).
Święto to ma rodowód średniowieczny – pojawiło się w wieku VIII-IX, jednakże przez wiele stuleci obchodzono je „tradycyjnie” bez oficjalnego umieszczania w kalendarzu liturgicznym. Jako obowiązujące w całym kościele zachodnim zostało ustanowione dopiero w 1334 r.
Święto Trójcy Świętej obchodzone jest przez katolików, prawosławnych i ewangelików. Kościoły posługujące się kalendarzem gregoriańskim: a więc np. rzymskokatolicki, starokatolickie oraz ewangelickie (luterańskie, ewangelicko-reformowane i metodystyczne) obchodzą to święto tydzień po Zesłaniu Ducha Świętego. Natomiast kościoły posługujące się kalendarzem juliańskim – prawosławne oraz np. grekokatolicki Święto Trójcy Świętej obchodzą 49 dni po Wielkanocy, w Dzień Pięćdziesiątnicy, czyli w pierwszy dzień Świąt Zesłania Ducha Świętego.
Kościoły ewangelikalne oraz wiele z tradycyjnych prezbiteriańskich kościołów protestanckich nie obchodzą tego święta, postrzegając jego tradycję jako nie wyrastającą bezpośrednio z Pisma Świętego, bo święto to nie upamiętnia żadnego wydarzenia opisanego w Biblii, w przeciwieństwie do np. Bożego Narodzenia, Epifanii, Zmartwychwstania, Wniebowstąpienia Pańskiego czy Zesłania Ducha Świętego.
Obecnie Święto Trójcy Świętej obchodzone jest jako jedno z najważniejszych świąt przede wszystkim w tradycji ewangelickiej. W tradycji prawosławnej święto to jest niejako częścią Świąt Zesłania Ducha Świętego, a w tradycji katolickiej, m.in.przez wprowadzanie przez wieki dziesiątek nowych świąt rozmyło się i trochę zatraciło (np. na rzecz tzw. Bożego Ciała).
Poniżej jedno z najbardziej znanych, acz nieoczywistych wyobrażeń Boga w Trójcy – powstała ok. 1425r. ikona „Trójca Święta” Andrieja Rublowa (1360-1430).
Wniebowstąpienie Pańskie, potem Święta Zesłania Ducha Świętego, a teraz kolejne święto – ewangelicy świętują na całego!
W istocie, mieliśmy teraz w kalendarzu dość „gęsto rozmieszczone” dni świąteczne, jak to jest zawsze na końcu półrocza Pana. Od poniedziałku wchodzimy w tzw. półrocze Kościoła, okres kiedy nie obchodzi się żadnych świąt związanych bezpośrednio z Biblią i Bogiem – tzw. okres bezświąteczny. Ta druga nazwa jest trochę myląca – bowiem obchodzi się wtedy święta, ale związane z Kościołem i jego historią. Są to Pamiątka Reformacji, Pamiątka Wyznania Augsburskiego, Dziękczynne Święto Żniw oraz Święto Bratniej Pomocy im. Gustawa Adolfa. Święta je mają jednak mniej uroczysty charakter (poza najważniejszym z nich, Pamiątką Reformacji) niż święta z półrocza Pana.
Półrocze Kościoła potrwa do soboty przed 1. Niedzielą Adwentu, kiedy to wkroczymy w nowy rok kościelny (i nowe półrocze Pana)