Koncert i niepodległościowe nabożeństwo – Parafia Ewangelicko-Augsburska św. Jana w Sosnowcu

W 1. niedzielę Adwentu, 2 grudnia odbył się koncert z cyklu Muzyka u Dietla, a bezpośrednio po koncercie nabożeństwo dziękczynne z okazji 100-lecia odzyskania przez Polskę niepodległości.

W 1. niedzielę Adwentu zebrani w kościele zborownicy oraz goście mogli wysłuchać koncertu muzyki chóralnej „Ciebie, Boże, chwalimy”. Koncert, w wykonaniu chóru Jubilate Deo z Mysłowic pod dyrekcją pani Joanny Bliwert-Hoderny, zaczął się o 11:00. Wcześniej proboszcz naszej parafii, ks. dr Adam Malina przywitał wszystkich zgromadzonych: parafian, naszych sympatyków, wiernych parafii ewangelickich z Katowic-Centrum, Mysłowic, Katowic-Szopienic i Hołdunowa, a także zaproszonych gości, w tym Biskupa Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP ks.bpa Jerzego Samca z małżonką Beatą Michałek (pochodzącą z naszej parafii) oraz Przewodniczącego Rady Miasta Sosnowca Mateusza Bochenka.

Ks. Proboszcz wita zebranych i rozpoczyna koncert

Chór Jubilate Deo jeszcze w ławkach…

…ale po chwili już występuje przed publicznością

Chór widziany z … chóru

Publiczność oklaskuje występ chóru

Dla niektórych chórzystów występ wiązał się z naprawdę dużym poświęceniem..

Wśród repertuaru wybrzmiały pieśni o różnym pochodzeniu. Można było bowiem wysłuchać m.in. średniowiecznego Gaudeamus igitur, renesansowego Nieście chwałę mocarze Mikołaja Gomółki, pieśni-modlitw z oper Stanisława Moniuszki (Halka i Flis) czy znanej w kręgu ewangelickim pieśni Karola Hławiczki, Królu mój, królu chwały. Na zakończenie chór zaśpiewał Ojcowski Dom – ze słowami Jana Kubisza, poety ziemi cieszyńskiej. Koncertu wysłuchało około 80 osób. Po koncercie rozległy się gromkie brawa.

Zaraz po koncercie rozpoczęło się nabożeństwo dziękczynne z okazji 100-lecia odzyskania przez Polskę niepodległości. Podczas nabożeństwa obchodziliśmy także kolejną, 132. rocznicę poświęcenia kościoła. W tym uroczystym nabożeństwie uczestniczyło ok. 95 osób. Nabożeństwu przewodzili: nasz proboszcz ks. dr Adam Malina oraz wikary ks. Robert Augustyn, natomiast kazanie wygłosił zwierzchnik polskich luteran, ks. bp Jerzy Samiec, dla którego była to druga wizyta w naszym kościele. Podczas nabożeństwa na zabytkowych organach grał nasz organista Michał Malina. Chór Jubilate Deo zaśpiewał również kilka pieśni, tym razem wykonując je z … chóru organowego.

Po koncercie zaczęło się uroczyste nabożeństwo

W czasie nabożeństwa na naszych organach grał Michał Malina

Zostały zagrane popularne pieśni adwentowe

Czytania biblijne (od lewej: ks. Augustyn, ks. Malina)

W czasie nabożeństwa chór Jubilate Deo także wykonywał swoje utwory

ks. bp Jerzy Samiec oraz ks. Robert Augustyn

Chór włączał się do wspólnego śpiewu…

Ważnym momentem nabożeństwa było kazanie, oparte na tekście z Drugiego Listu do Koryntian (2 Kor 5, 17-24). Motywem przewodnim tego tekstu jest pojednanie z Bogiem i innymi ludźmi oraz głoszenie takiego pojednania innym. Kaznodzieja przypomniał, że nasza Ojczyzna powstała po okresie Wielkiej Wojny – gdy narody wyrządzały sobie nawzajem niesamowicie wielkie krzywdy. Gdy zdarzały się mordy, gwałty, a nawet zbrodnie ludobójstwa. A więc w okresie, gdy brak było pojednania. Polacy walczyli po 1918 r. o poszerzenie swoich granic, także biorąc udział w walce zbrojnej: na wschodzie, południu i zachodzie. Kilkadziesiąt lat później brak pojednania doprowadził do nowej wojny, w wyniku której Polska przestała istnieć. A więc brak pojednania nie zapewnia pokoju. Dopiero po drugiej wojnie światowej, pojednanie między narodami, w tym między polskim a niemieckim przyniosło prawdziwy pokój. Pojednanie to zapoczątkowane zostało w 1965 r. poprzez wydanie przez Ewangelicki Kościół w Niemczech Memorandum Wschodniego – którego głównym przesłaniem było właśnie teologiczne odwołanie się do biblijnej nauki o pojednaniu w Chrystusie.

Podobnie w życiu duchowym – prawdziwy pokój duszy uzyskuje człowiek, który pojednał się z drugim człowiekiem i pojednał się z Bogiem. Przełomowym jest bowiem fakt, że Bóg przez śmierć Jezusa Chrystusa pojednał nas ze sobą, o czym słyszeć można było w tekście kazalnym.

Ks. bp Jerzy Samiec odniósł się w kazaniu także do historii naszej parafii, założonej przez emigrantów z Zachodu i do roli ewangelickich przemysłowców (m.in. Henryka Dietla) w jej rozwijaniu i funkcjonowaniu.

ks. bp Jerzy Samiec wygłasza kazanie

Po kazaniu rozpoczęła się liturgia spowiednio-komunijna. Pojednani z Bogiem i z ludźmi przyjmowali chleb i wino – ciało i krew naszego Pana i Zbawiciela Jezusa Chrystusa.

Podczas liturgii

Dystrybucja Komunii świętej

Komunia święta

Podczas nabożeństwa

Pod sam koniec nabożeństwa głos zabrał Pan Mateusz Bochenek – Przewodniczący Rady Miasta, który przypomniał o wkładzie ewangelików w budowaniu naszego miasta w okresie zaborów i życzył parafii pomyślności i dalszego rozwoju. Następnie ks. proboszcz podziękował wszystkim za przybycie i zaprosił na poczęstunek do położonego po sąsiedzku Pałacu Dietla. Zanim jednak wszyscy opuścili kościół, nastąpiło odsłonięcie tablicy pamiątkowej, upamiętniającej dwóch duchownych służących w Sosnowcu w okresie pierwszych lat wolności – ks. Eugeniusza Ernesta Uthkego oraz ks. Jerzego Tytza – pierwszego sosnowieckiego proboszcza. Odśpiewano pieśń na zakończenie nabożeństwa, a Biskup Kościoła udzielił wszystkim błogosławieństwa.

Przemówienie Przewodniczącego Rady Miasta

Podczas przemówienia Pana Mateusza Bochenka. W tle widoczna zasłonięta jeszcze tablica pamiątkowa.

Pamiątkowa tablica

Pieśń na zakończenie

Od lewej: ks. bp Jerzy Samiec, Przewodniczący Rady Miasta Mateusz Bochenek, Proboszcz Adam Malina

Dalsze świętowanie przeniosło się do Pałacu Dietla. Zebrani mogli rozmawiać przy kawie, herbacie i cieście. Wykonane zostały także grupowe zdjęcia w sali balowej pałacu. Chętni – w tym ks. bp Jerzy Samiec i Przewodniczący Mateusz Bochenek wpisali się do księgi pamiątkowej.

Poczęstunek w sali balowej Pałacu Dietla

Uczestnicy uroczystości w sali balowej

Chór Jubilate Deo

Biskup Kościoła wpisuje się do księgi pamiątkowej parafii

Na koniec opiekun obiektu, pan Ryszard Szymonowicz oprowadził chętnych po wszystkich zabytkowych salach pięknego pałacu. Na wszystkich, jak zwykle, wielkie wrażenie zrobił pokój fajkowy, a także słynny pokój kąpielowy.